© Foto: Stephan Vanfleteren
.

 

Schrijver van romans, non-fictie, poëzie en theater

.

Op dit moment werkt Johan de Boose aan een literair non-fictieboek over de geschiedenis van Joegoslavië. Joegoslavië, ooit de naam van een land. Ongetwijfeld de ingewikkeldste regio van Europa. Kruispunt van nagenoeg alle culturen, talen en religies van ons continent. Nu is het verbrokkeld in 7 afzonderlijke republieken. Niemand heeft ooit het volledige verhaal verteld, vanaf de Middeleeuwen (en mogelijk nóg eerder) tot de 21ste eeuw. Men beperkt zich meestal tot de burgeroorlog, Tito’s socialistische ‘experiment’ en een exotisch vakantiedoel. Maar is Europa zich ervan bewust dat het beeld van Zuidoost-Europa een gebroken spiegel is? Johan de Boose reist naar alle 7 republieken, praat met iedereen die hij ontmoet en gaat terug in de tijd om te achterhalen waarom de geschiedenis van deze regio van vitaal belang is voor ons allemaal, voor het begrip van het heden en de toekomst van Europa. Het boek Joegoslavië verschijnt in 2025 bij De Bezige Bij Amsterdam.

 

 

******

*****

****

EERDERE PUBLICATIES

Dondersteen van Johan de Boose

Met enkel zichzelf als gezelschap reist de schrijver dwars door de VS. Hij is op weg naar de navel van de wereld, een oeroud landschap in Utah, om zijn overleden vader een laatste saluut te brengen. Halverwege houdt hij halt in Gardner, het door God verlaten stadje waar zijn boezemvriend en zwager Gary begraven ligt. Al reizende spit hij door zijn geheugen in een poging de herinneringen aan zijn overleden dierbaren in leven te houden. Zo ontstaat een rijkgeschakeerd portret van zijn vader, een amateurnatuurkundige die in gedachten de wereld bereisde, maar in werkelijkheid zijn werkkamer nauwelijks verliet. En ook Gary krijgt gestalte, als de drinkebroeder van de schrijver, een duisterder versie van hemzelf met wie het fataal afliep. Dondersteen is een wondermooie roman vol warme melancholie over het omgaan met verlies. Het is een zoektocht naar verwantschap op een eenzame planeet en een fonkelend monument van een schrijvende zoon voor zijn vader.

DE PERS OVER DONDERSTEEN

De Boose is een hele goede schrijver. Wat hij fantastisch doet is een hele mooie, melancholieke reis maken met schitterende beschrijvingen van de landschappen in Amerika, en tegelijk daalt hij natuurlijk af in zijn eigen jeugd en maakt hij een prachtig portret van zijn vader en via zijn vader schetst hij ook een zelfportret. Ik vind dat hij dat fantastisch goed gedaan heeft. Onno Blom op NPO Radio 1 (het volledige interview staat hier)

.

Johan de Boose probeert zijn vader te doorgronden in een roman vol zinnen als aanzwellend onweer. In Dondersteen is niets alleen maar wat het lijkt, overal zit méér achter. – Bo van Houwelingen in De Volkskrant * * * *

.

Johan de Boose schrijft intens, met liefde en precisie. (…) Een fascinerend eerbetoon aan zijn vader, in een stijl die hij zelf het meest kernachtig verwoordt: intens schrijven. Zijn vader stal het overblijfsel van dit hemelvuur, de dondersteen, in zijn levenslange zoektocht naar het geheim van de wereld, van het leven. Dit spel met ­woorden en betekenis is exemplarisch voor De Booses manier van schrijven. Je herkent er trouwens dezelfde secure gedrevenheid in als die waarmee zijn vader stenen bestudeerde. – Gerwin van der Werf in Trouw

.

Het autobiografische, warme schrijven gaat De Boose in deze rijke roman
wonderwel af. (…) IJzersterke passages. (…) Fascinerende nieuwe facetten
van zijn schrijverschap. – Dirk Leyman in De Morgen

.

Schepper van doorbloed, bezield drama. (…) (Dondersteen is) een amalgaam van reisverhaal, ontwikkelingsverhaal en familiegeschiedenis. Zijn stijl resoneert prachtig met de grimmige omstandigheden. – Sebastaan Kort in NRC * * * *

.

Een roadtrip met alles erop en eraan. (…) Geestig, overtuigend bijzonder, ijzersterk, tragisch, hallucinerend, mythische proporties. (Over het eind van het boek:) Hier ging ik samen met de schrijver op pad, hier ging de roman zingen, zowaar ook fluisteren en leven. – Kees ’t Hart in De Groene Amsterdammer

.

Een boek met een extra levensbeschouwelijke lading. Vlotte beeldende schrijfstijl. Een markant boek dat boeit tot het einde. – Pauliene Kruithof in Friesch Dagblad

.

Hij lijkt er sterk op dat hij met deze geslaagde roman een nieuw facet van zijn schrijverschap heeft aangeboord. – cuttingedge.be * * * *

.

Johan de Boose schreef het prachtige Dondersteen. Middels een trip door de V.S. wordt afscheid genomen. Van een vriend en van een vader. Via in elkaar hakende verhalen en bewegingen. Vader de Boose richtte in zijn eigen fermette een mini-versie van het hele universum in, met stenen en kennis en zonder zijn huis uit te komen. Aan de andere kant van de wereld is een vriend gestorven van wie de schrijver alsnog afscheid wil nemen. De volmaakte wereld van de vader contrasteert fel met die van de vriend, die zich langzaamaan heeft dood gedronken. De Boose neemt je in flamboyante zinnen en zelfs magisch-realistische passages mee naar de uithoeken van zijn gedachten tijdens het reizen, vergezeld door alleen zichzelf, de dondersteen, de oeroude natuur en de herinneringen. In de schaduw van het kasteel van Ooidonk tot El Paso. – Chantal Pattyn, nethoofd VRT Klara, presentator Pompidou

Beluister hier de radio-interviews: in Pompidou, Opium, De Taalstaat

Bekijk de VRT-campagne Lang zullen we lezen

Lees de interviews in De Standaard en in Het Parool

..

.

Zijn vorige boek, Het vloekhout, stond in 2019 op de shortlist van de Libris Literatuurprijs

https://www.libris.nl/fictie/libris-literatuur-prijs/shortlist-libris-literatuurprijs/

Het gefilmde verslag van de jury die aanbelt bij alle genomineerden:

NOS Libris 2019

..

.

 .

DE PERS OVER HET VLOEKHOUT

Geniale plot. Scherpe observaties. Verrassend. Een grote literaire reis. (De Boekenkrant) * * * * *

Een wervelende roman. De Boose speelt met het genre van de literaire satire. Onder De Booses mooie zinnen en wervelende gebeurtenissen ligt een essay besloten over de zin en onzin van geloven. Roman met een fiks tempo.  (De Standaard, lees hier de volledige recensie: De Boose-De Standaard-29-11-2018)  * * * *

Dankzij de lichtvoetige verteltrant uitstekend verteerbaar. (Algemeen Dagblad) * * * *

Bezield schrijver. (NRC)

Een originele roman met een fraaie compositie, geschreven in bedrieglijk eenvoudige taal. De Boose weet het zogeheten mysterie uit te kleden in een reeks pijnlijke en ontroerende kantelmomenten. (Tzum)

Wat een vreemd maar intrigerend boek. (Het Nieuwsblad)

Fascinerend boek. Meeslepend. Wie een teerhartige ziel heeft, moet wel even oppassen. Opmerkelijke roman. Hemelse kleuren (Friesch Dagblad)

JdB is een rasverteller. Het boek is een mengeling van een filosofisch traktaat, schelmenroman en een geschiedeniswerk. (Gooi en Eemlander)

Rijk geschakeerd. (Cutting Edge)

Met ironische terzijdes legt het vloekhout de obsessies van de (religieuze) mens bloot. Hij komt gaandeweg tot de conclusie dat de mensen ‘hun inbeelding voor werkelijkheid’ houden. (…) Tegenover een metafysische wereldbeeld stelt hij een humanistische opvatting. Het bijzondere vertelperspectief levert originele inzichten op. De verhouding tussen het aardse en het metafysische wordt op een humoristische manier gethematiseerd. Dit (…) wekt zowel verwondering als ontroering. Het laat zien (…) hoe grappig en inventief de menselijke verbeelding kan werken. (De Reactor, dereactor.com)

Een verhaal dat in wezen gaat over de zoektocht naar de verloren schoonheid en onschuld. (Mappalibri)

De Boose heeft zich ernstig geamuseerd met het sluitstuk van zijn trilogie. Ik ook. (https://patricklateur.be/2018/10/10/de-icoon-van-golgota)

Het vloekhout is dan ook een bijzonder origineel verhaal dat wordt verteld door een auteur die een heel eigen stem heeft ontwikkeld. Soms provoceert hij de lezer, maar hij zet deze ook regelmatig aan het denken. Johan de Boose is net zo eigenzinnig als zijn karakters blijken te zijn en niet bang compleet nieuwe wegen in te slaan. En dat doet uitkijken naar de eerstvolgende, nog niet ontdekte maan in verhaaluniversum waarop hij zijn vlag zal planten.’ (hebban.nl)

 

INTERVIEWS over HET VLOEKHOUT

In Pompidou (VRT Klara) bij Nicky Aerts op 25/9/2018: POMPIDOU

 
*
 

In Nooit meer slapen (NPO vpro) bij Pieter van der Wielen op 11/10/2018:

NOOIT MEER SLAPEN

Een interview met Johan de Boose, afgenomen door Peter Gielissen, over “Het vloekhout” in lezentv.nl:

lezentv.nl

Het werk van Johan de Boose wordt uitgegeven door

De Bezige Bij (Amsterdam)

 

..

.

 

RADIO / PODCAST

In 2017 maakte Johan de Boose voor VRT Klara een radioserie over de Russische Revolutie van 1917, getiteld “Trojka”. Deze serie is integraal te beluisteren op de site van Klara. Klik hier: https://klara.be/trojka-0 Regie: Rolly Smeets. Montage: Annick Lesage.

In 2018 reisde Johan de Boose in opdracht van Radio 1 naar Rusland om er te praten met inwoners van steden die vroeger hermetische militaire bolwerken waren. Tijdens het WK voetbal worden deze steden overspoeld door duizenden supporters uit de hele wereld. Daarnaast volgde Johan de Boose het spoor van de laatste tsaar, voordat die in de zomer van 1918 samen met zijn gezin werd geëxecuteerd in Jekaterinburg. Beluister/bekijk hier de gesprekken, dagboeken, foto’s, podcast: https://radio1.be/podcast-in-het-spoor-van-de-laatste-tsaar Regie: Ward Bogaert. Techniek: Mattias d’Hondt.

..

.

THEATER

In 2017 schreef Johan de Boose de tekst voor Belgian Rules/Belgium Rules van het internationale dans- en theatergezelschap Troubleyn/Jan Fabre. Andrew van Ostade en Raymond van het Groenewoud leverden de muziek. De voorstelling ging in première in het Volkstheater in Wenen in juli 2017. Daarna ging de voorstelling op worldtour.

In 2023 werkte Johan de Boose opnieuw samen met Troubleyn/Jan Fabre. Hij schreef de tekst voor Peak Mytikas.